Stinkdieren (Mustelidae)

Stinkdieren of Skunks hebben hun naam te danken aan de manier waarop ze zichzelf verdedigen tijdens gevaar. Als deze dieren zich ernstig bedreigd voelen, zullen ze een enorm stinkend vloeistof over hun vijand spuiten. Stinkdieren worden ook wel skunks genoemd. Ze vormen een familie in de orde der roofdieren, deze familie bevat twaalf soort in vier geslachten.

Soorten stinkdieren

De stinkdieren bestaan uit de volgende vier geslachten: Gestreepte skunks, Stinkdassen, Gevlekte skunks, Varkenssnuitskunks.

Gestreepte stinkdier

De gestreepte stinkdier is de bekendste van de familie stinkdieren. Deze dieren hebben een zwarte vacht met twee witte brede strepen, deze witte strepen lopen over de rug en staart heen. Ook de schouders zijn wit, en een deel van de kop. Er loopt een dunne witte streep over het gezicht van de gestreepte stinkdier. Het herkenbare vachtpatroon dient ter waarschuwing naar de vijanden van de skunk. Als zijn vijanden de waarschuwing negeert, steekt de stinkdier zijn staart uit, zet zijn haren uit, gaat klapperen met zijn tanden en stampt met zijn poten op de grond. De meeste vijanden herkennen deze waarschuwingen, en zullen ook zeker vluchten, maar wie blijft staan krijgt een volle lading stank over zich heen. Het is een vreselijke geur, die lang blijft hangen en van verre te ruiken is. Deze dieren zijn solitair en leven in de nacht. In de herfst kweekt de stinkdier een extra vetlaag om de wintermaanden door te komen, want in de winter is er weinig voedsel te vinden voor deze dieren. De skunk is een omnivoor en eet het liefste; kleine knaagdieren, kevers, engerlingen, spinnen, slakken, mieren, rivierkreeften, bijen, wespen, hagedissen, eieren van vogels die op de grond broeden, amfibieën, vruchten en bessen.

Amazone varkenssnuit skunk

Deze skunk (Conepatus semistriatus) is een roofdier wat afkomstig is uit de familie Mephitidae. De amazone varkenssnuit skunk is één van de vijf soorten uit het geslacht Conepatus. Op de rug van deze stinkdieren lopen lichte strepen. Op het eerste gezicht lijken deze dieren op varkens, aangezien de snuit op die van een varken lijkt. De snuit van de amazone varkenssnuit is onbehaard, breed en relatief lang. Vandaar ook de toepasselijke naam varkenssnuit skunk. Het lichaam van deze dieren worden gemiddeld 40 cm lang en de staartlengte is ongeveer 28 cm.

Filipijnse stinkdas

De Filipijnse stinkdas is het meeste in zijn element op grasvlaktes en aangeplante bossen. Op deze plaatsen gaan ze op zoek regenwormen en insecten. De stinkdas kan tussen de 32 cm en 46 cm lang worden, met een gemiddeld gewicht van 2,5 kilo. Deze dieren hebben korte, maar krachtige ledematen met sterkte voorpoten. De voorpoten beschikken over erg lange klauwen. De staart is kort en de snuit van deze stinkdassen is puntig. Ze zijn donkerbruin van kleur met een lichtgele vlek op de bovenkant van de kop. Ook de Filipijnse stinkdas scheidt een penetrante lucht af bij het dreigen van gevaar, hier dankt het dier dan ook zijn naam aan.

Kenmerken van stinkdieren

Stinkdieren zijn niet bepaald gewild als prooi, dit komt vooral door hun penetrante lucht. Wanneer een vijand éénmaal besproeit is met de vloeistoffen van een stinkdier, zal hij het wel uit zijn hoofd laten om voortaan in de buurt te komen. Stinkdieren zijn schemerdieren en slapen overdacht in ondergrondse holen. Ze maken ook graag gebruik van holen die andere dieren hebben gegraven, maar ze geven ook de voorkeur aan holen die van nature al onder bomen zitten of gebouwen. Zelf kunnen ze ook prima holen maken door gebruik te maken van hun krachtige graafpoten. Stinkdieren kun je treffen op open gebieden met bebossing, graslanden en boerderijen. Toch hebben ze niet echt een specifieke voorkeur en lijken ze het op verschillende plekken wel naar hun zin te hebben, maar in de meeste gevallen is het wel vlakbij water. Vanaf november tot maart zullen stinkdieren nauwelijks actief gedrag vertonen, behalve wanneer de mannetjes op zoek gaan naar voedsel. De vrouwtjes blijven dan achter in de holen samen met hun jongen. Vanaf midden februari tot midden maart is het voor stinkdieren de tijd om zich voort te gaan planten. De vrouwtjes zijn gemiddeld 59 tot 77 dagen zwanger van één tot tien jongen. De jongen worden blind, doof en zonder vacht geboren. Als ze ongeveer acht dagen oud zijn, kunnen de jongen hun stinkklieren al gebruiken. Na 24 dagen gaan de ogen open. Een jaar nadat de jongen volwassen zijn geworden, kunnen ze nog steeds bij hun moeder verblijven.

Het leefgebied van stinkdieren

De verschillende families van de stinkdieren komen voor in de volgende gebieden:

  • Noord Amerika
  • Zuid Amerika
  • Zuid Oost Azië