Heckrund

De Heckrund is een runderras dat in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw door twee mannen is gecreëerd in een poging om het oude Oerrund terug te brengen. In Nederland kan met de Bos Taurus, zoals de dieren ook wel genoemd wordt, vinden op de Oostvaardersplassen en op de slikken van Flakkee.

Historie

Tot aan het eind van de viertiende eeuw leefden er in Europa veel Oerossen in het wild. Deze dieren waren voornamelijk afkomstig uit India en destijds op zoek naar andere gebieden om te overleven. In die tijd leefde men veelal van de jacht en, zoals bij vele dieren uit deze tijd, stierf het dier dan ook uit om deze reden. Rond 1630 zijn de laatste Oerossen gespot. Oerossen werden gebruikt voor voedsel, maar werden ook als gevechtsdier ingezet in de arenaspelen in het Romeinse rijk.

In de jaren twintig en dertig bedachten twee broers van de familie Heck de Oeros terug te brengen door het terugfokken van specifieke kenmerken van het uitgestorven ras. Hiervoor werden verschillende andere runderrassen gebruikt, waaronder de Corsicaans Bergrund, de Spaanse Vechtstier, de Schotse Hooglander en het Hongaars Stepperund. Dit ging gepaard met aardig wat controversie in die tijd. Na de tweede wereldoorlog waren er nog slechts enkele van de door hun gefokte dieren over. Deze paar runderen vormden de start van het huidige Heckrund ras. Het ras lijkt inderdaad veel op de Oeros, maar is een stuk minder groot en minder sterk. Wel kunnen ze in verschillende klimaten en gebieden overleven.

Uiterlijke kenmerken van de Heckrund

De Heckrund kenmerkt zich door lange, bijna horizontaal staande horens. Een gemiddelde Heckrund wordt 1,40 meter. Stieren kunnen wel een schofthoogte van 1,65 meter halen met een gewicht tot wel 1.400 kilo. Ze zijn donker van kleur, vaak donkerbruin of zwart. Er zijn enkele soorten gevonden die wat lichter van kleur zijn.

Karakter

Het Heckrund ras was ooit ontwikkeld om net zo groot en sterk te zijn de Oeros. Dit is uiteindelijk niet gelukt. Toch lijkt het ras opmerkelijk veel op het ras dat het ras dat als voorbeeld voor het Heckrund staat. De dieren worden over het algemeen bestempeld als aardig agressief. Er wordt voornamelijk gewaarschuwd om niet al te dichtbij te gaan staan. Zeker als er pasgeboren kalfjes in het spel zijn.

Verder verblijven de vrouwelijke dieren veelal in koegroepen, samen met hun jongen. Deze jongen vertrekken uit de groep als ze ongeveer twee jaar oud zijn. Ze trekken dan nog een jaar of twee op met andere groepen jonge mannetjes, waarna ze een solitair levenspad bewandelen, op zoek naar het vrouwelijk geslacht.

Verzorging van de Heckrund

Het Heckrund is een robust ras dat weinig tot geen verzorging nodig heeft. Het kan zichzelf goed redden zo lang er maar voer te vinden is. In de Oostvaarders Plassen is er in de winter vaak te weinig voer te vinden zodat bijvoeren noodzakelijk is, wil men de dieren niet dood laten gaan van ondervoeding. Hierover is veel discussie (geweest) omdat een groep vindt dat het hier natuur betreft en men de natuur zijn gang moet laten gaan. Selectie van de sterkten. Anderen vinden echter dat er nooit sprake kan zijn van natuur, zo lang er een hek omheen staat en bijvoeren dus een verplichting is bij gebrek aan voer.

Samenvatting van de Heckrund

De Heckrund, Oer Taurus, is een runderras dat door de gebroeders Heck in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw werd samengesteld om het uitgestorven Oeros ras terug te laten komen. Oerossen waren grote sterke dieren met een aantal karakteristieke eigenschappen. De poging was aardig gelukt, er werd een dier “gemaakt” dat veel op de Oeros leek. Hiervoor werden verschillende rassen met elkaar gekruist. Het Heckrund was echter niet zo groot en niet zo sterk als de Oeros. Naast de controversie hadden de gebroeders Heck ook te maken met een grote oorlog, waardoor hun experiment eindigde met slecht een paar overgebleven Heckrunderen. Deze runderen vormden de start van het Heckrund ras van vandaag. Heckrund hebben een lange, bijna horizontale horenspartij. Ze zijn veelal donker gekleurd en zijn zo’n 1,40 hoog.

Rasvereniging van de Heckrund

Er is geen vereniging voor de Heckrund bekend