Breedvoorhoofdkrokodil (Osteolaemus tetraspis)

De breedvoorhoofdkrokodil (Osteolaemus tetraspis) is de kleinste krokodil van de familie echte krokodillen. Gemiddeld wordt deze krokodil anderhalve meter lang, maar er is ooit een exemplaar gevonden van bijna twee meter. Dat is stiekem toch best lang. De soort leeft vooral in het traag stromende water van moerassen en rivieren in de dichtbegroeide gebieden van West- en Centraal-Afrika. De breedvoorhoofdkrokodil wordt ook wel dwergkrokodil genoemd en is vooral ’s nachts actief.

Kenmerken Breedvoorhoofdkrokodil

Net als andere krokodillen heeft de breedvoorhoofdkrokodil een stevige, gepantserde huid met grote beenplaten op de buik. Ondanks zijn naam heeft hij een relatief smalle kop. Zijn ogen zijn groot en zijn snuit is kort. In die korte snuit herbergt hij een indrukwekkend aantal tanden, maar liefst 60 tot 64 stuks! Deze worden zijn hele leven vervangen voor nieuwe, een breedvoorhoofdkrokodil hoeft dus niet bang te zijn dat zijn tanden slijten. Handig, want deze soort kan wel 70 jaar oud worden.

Leefwijze Breedvoorhoofdkrokodil

De breedvoorhoofdkrokodil leeft in tegenstelling tot zijn grotere soortgenoten wat meer afgezonderd in dichtbegroeide gebieden. Dit kan hij door zijn geringe lengte, maar het is tegelijkertijd noodzaak. Op deze manier blijft hij bij diezelfde soortgenoten uit de buurt, want zij in hem een makkelijk prooi. Het dier graaft zijn holen aan de oevers van het water, waar het soms gedeeltelijk onderloopt. Hij slaapt overdag en gaat in de avond en nacht op jacht.

Voedsel

Deze kleine dwergkrokodil leeft voornamelijk van vissen, amfibieën zoals kikkers, kleine reptielen en kreeftachtigen zoals krabben. Soms staat er ook fruit op het menu en dat is zeer bijzonder voor krokodillen. De pasgeboren breedvoorhoofdkrokodillen eten voornamelijk wormen en insecten. Pas later gaan ze over op kleine vissen en kikkervisjes.

Voortplanting

Per keer legt de breedvoorhoofdkrokodil ongeveer tien tot twintig eieren in een nest van rottende bladeren en planten. Bij dit verteringsproces komt warmte vrij waardoor de embryo’s zich ontwikkelen. De vrouwtjes zijn betrokken moeders. Ze bewaken het   nest tegen rovers en helpen de pasgeborenen uit het nest te komen zodra ze uit het ei kruipen. Ook daarna beschermen ze hun kroost tegen vijanden. Toch is de grootste vijand van de breedvoorhoofdkrokodil de mens. Deze dood het dier voor zijn vlees en de huid. Ook worden ze gevangen om als huisdier te houden vanwege zijn geringe lengte ten opzichte van andere krokodillen. Daardoor is deze dwergkrokodil kwetsbaarder dan zijn soortgenoten. Er zijn nog tussen de 25.000 en 100.000 breedvoorhoofdkrokodillen in het wild.